Z kronikarskiego obowiązku – z postanowienia Trybunału Sprawiedliwości UE w sprawie  C‑343/12 Euronics z 7 marca 2013 r. wynika, że funkcjonujący w prawie krajowym ogólny zakaz oferowania i sprzedaży towarów ze stratą jest sprzeczny z dyrektywą 2005/29 o nieuczciwych praktykach handlowych, o ile służy realizacji celów w zakresie ochrony konsumentów.
Belgijski rechtbank van koophandel te Gent zwrócił się do Trybunału z następującym pytaniem prejudycjalnym:

Czy art. 101 [WMPC], który ma na celu między innymi ochronę konsumenta […], jest sprzeczny z dyrektywą [o nieuczciwych praktykach handlowych], gdyż zabrania on sprzedaży ze stratą, podczas gdy dyrektywa ta, jak się wydaje, nie zakazuje tego rodzaju praktyki sprzedaży i ustawa belgijska może być bardziej wymagająca niż przepisy dyrektywy i niż zakaz, o którym mowa w art. 4 dyrektywy?

Odpowiedź przesądzało już samo pytanie, w którym sąd krajowy wskazał, że analizowany przepis prawa krajowego „ma na celu między innymi ochronę konsumenta”. Zgodnie z orzecznictwem TS UE przesądza to o zastosowaniu dyrektywy 2005/29.

Wydaje się, że w przypadku analogicznego przepisu art. 15 ust. 1 pkt 1 ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji byłaby szansa na ucieczkę spod zakresu dyrektywy 2005/29:

Czynem nieuczciwej konkurencji jest utrudnianie innym przedsiębiorcom dostępu do rynku, w szczególności przez:

1) sprzedaż towarów lub usług poniżej kosztów ich wytworzenia lub świadczenia albo ich odprzedaż poniżej kosztów zakupu w celu eliminacji innych przedsiębiorców;

Przesłanka ograniczania dostępu do rynku determinuje bowiem cel tego przepisu – ochronę interesów przedsiębiorców polegających na swobodnym dostępie do rynku.

Chociaż cień niepewności pozostaje – w końcu uznk „reguluje zapobieganie i zwalczanie nieuczciwej konkurencji […] w interesie publicznym, przedsiębiorców oraz klientów” (art. 1 uznk)… Ale jeżeli tak podchodzić do tematu, to wszędzie jakiegoś refleksu ochrony interesu konsumenta – choćby pośredniego – można się doszukać.