Trybunał Sprawiedliwości UE w wyroku z 21 grudnia 2016 r. stwierdził, że możliwość nałożenia kary pieniężnej za stosowanie postanowienia wzorca umownego wpisanego do rejestru w sprawie z udziałem innego przedsiębiorcy nie narusza prawa do sądu – o ile ukarany przedsiębiorca może kwestionować decyzję w zakresie tożsamości klauzul i wysokości kary.
Po orzeczeniach Sądu Najwyższego w sprawach III SK 18/13 i III CZP 17/15 sytuacja wydawała się wyjaśniona, ale wyrok trybunału luksemburskiego wprowadził pewną niepewność.