Dyrektywa 2005/29/WE o nieuczciwych praktykach handlowych znajdzie zastosowanie do oceny praktyki w relacji B2B – tak wynika z wyroku TS UE z 19 października 2017 r. w sprawie C‑295/16 Europamur. Brzmi jak herezja, ale taki pogląd w tej konkretnej sprawie jest uwarunkowany specyficznymi przepisami prawa krajowego.
Trybunał Sprawiedliwości UE w wyroku z 21 grudnia 2016 r. stwierdził, że możliwość nałożenia kary pieniężnej za stosowanie postanowienia wzorca umownego wpisanego do rejestru w sprawie z udziałem innego przedsiębiorcy nie narusza prawa do sądu – o ile ukarany przedsiębiorca może kwestionować decyzję w zakresie tożsamości klauzul i wysokości kary.
Po orzeczeniach Sądu Najwyższego w sprawach III SK 18/13 i III CZP 17/15 sytuacja wydawała się wyjaśniona, ale wyrok trybunału luksemburskiego wprowadził pewną niepewność.
Trybunał Sprawiedliwości UE w wyroku z dnia 20 lipca 2017 r. w sprawie C‑357/16 Gelvora uznał, że działania podejmowane przez firmę windykacyjną w celu odzyskania należności stanowią praktykę rynkową w rozumieniu dyrektywy 2005/29/WE o nieuczciwych praktykach handlowych.
W ten sposób kwalifikuje windykację też Prezes UOKiK, czego dowodzi przedstawiona we wpisie praktyka orzecznicza Prezesa UOKiK – chociaż daleko mu do konsekwencji.
Trybunał w wyroku z 21 grudnia 2016 r. stwierdził, że polskie przepisy/praktyka orzecznicza, dopuszczająca możliwość karania przedsiębiorców za stosowanie postanowienia wzorca umowy uznanego za niedozwolone w sprawie z udziałem innego przedsiębiorcy (wpisanego do rejestru prowadzonego przez Prezesa UOKiK), nie naruszają prawa do obrony takiego przedsiębiorcy.
… ale trzeba wskazać tę różnicę w reklamie – stwierdził TS UE w wyroku z 8 lutego 2017 r. w sprawie C‑562/15 Carrefour.
Sąd Najwyższy w wyroku z 21 kwietnia 2016 r. zakwestionował nałożenie na przedsiębiorcę kary pieniężnej w sytuacji, w której działał on w zaufaniu do dotychczasowej wykładni prawa i praktyki jego stosowania. W wyniku wyroku SN kara pieniężna nałożona na UPC Polska została uchylona wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 21 października 2016 r. (dostępny na końcu wpisu).
Rzecznik Generalny TS UE Henrik Saugmandsgaard Øe w opinii z dnia 19 października 2016 r. zakwestionował reklamę porównawczą francuskiego Carrefoura.
Przedmiotem oceny była kampania pod hasłem „Gwarancja najniższej ceny”. Do porównania wybrano w przypadku Intermarché – supermarkety, w przypadku Carrefour – hipermarkety.
